woensdag 6 november 2013

Contact met de natuur maakt minder kortzichtig

Je bent kortzichtig als je voor de korte termijn-beloningen gaat. Ook als je door daar van af te zien, op een later tijdstip een grotere beloning zou kunnen krijgen. Pakken wat je pakken kunt, is dan je devies. Anders gezegd: je verdisconteert de toekomst in hoge mate bij de bepaling van de waarde van een beloning.

Dat is een gedragspatroon dat past bij de strategie van de snelle levensloop. Er zijn aanwijzingen dat mensen "kiezen" voor die strategie als ze opgroeien of leven in een instabiele en onveilige sociale omgeving, met een daardoor lagere verwachte levensduur. Onderdeel van die strategie is bijvoorbeeld ook de snellere reproductie. Zo kregen meisjes in buurten van Chicago met een gemiddeld lagere levensverwachting eerder hun eerste kind dan meisjes in buurten met een hogere levensverwachting.

Er is nu onderzoek dat laat zien dat mensen minder kortzichtig worden als ze in aanraking komen met de natuur. In vergelijking met het in aanraking komen met een stedelijke omgeving. Het gaat om de studie Do Natural Landscapes Reduce Future Discounting? van onderzoekers van de Vrije Universiteit, Amsterdam. Proefpersonen deden een test voor de mate waarin ze de toekomst verdisconteren, zeg maar voor de mate van kortzichtigheid, nadat ze op het beeldscherm natuurlijke landschappen hadden voorbij zien komen of beelden van stedelijke scènes. Dus bomen, groen en bloemen versus straten en gebouwen.

Het bekeken hebben van die natuurlijke of die stedelijke landschappen blijkt dan van invloed te zijn op de uitslag van die test. Na de natuurlijke landschappen te hebben gezien, ben je minder kortzichtig. Je kiest meer voor een grotere toekomstige beloning dan voor een kleinere die je meteen in handen valt. In het onderzoek ging het om de kans op 100 euro nu of dezelfde kans op een groter bedrag oplopend tot 170 euro over 90 dagen.

Ook lieten de onderzoekers proefpersonen een stukje door het Amsterdamse Bos wandelen of een stukje door de Zuidas. Met dezelfde resultaten voor de mate van kortzichtigheid daarna. Over het hele onderzoek genomen was de mate van kortzichtigheid na het contact met de natuur 10-16 procent lager dan na contact met een stedelijke omgeving. 

Dit effect kwam niet tot stand door een hogere mate van zelfbeheersing of doordat mensen zich beter voelden. Er lijkt iets te zijn in dat contact met de natuur dat maakt dat het ons aanzet tot een langzamere levensloopstrategie. Tot meer zorg voor de toekomst. Daartegenover brengt een stedelijke omgeving ons meer op materialistische gedachten en wakkert het onze statuscompetitie aan. Waardoor we kortzichtiger worden. Laten we dus vaker de natuur in gaan. En laten we met zijn allen zorgen voor meer groen in de stad.

Geen opmerkingen: